راه می رویم بدون مجوز

راه که می توانیم برویم.
ترافیک که می توان ایجاد کرد.
راه می رویم در میدان های اصلی و در خیابان ها.
تجمعی هم نمی کنیم چون تنها کافیست نیروهای بسیج و گارد و امنیتی را به خیابان ها بکشانیم. چرا؟
چون به آنها که گفتند: 'دیگر موضوع انتخابات تمام شده است'... بگوییم: که آقایان تمام نشده است.
باید به شکلی مدنی و همانطور که موسوی و کروبی گفتند: راهی کم هزینه تر و خلاقانه تر، را برای اعتراض برگزینیم.
فقط کافیست آنها را به خیابان ها بکشانیم تا باز هم حضورمان را فریاد بزنیم.
به خیابان ها می آییم اما نه برای راهپیمایی به معنی مرسومش. تنها سطح خیابان را شلوغ و پر جمعیت اما بی هدف جلوه می دهیم.
ساده و بدون علامتی و نمادی و پلاکاردی.
فقط می آییم و راه می رویم.
همراه با خانواده.
چون حق داریم در خیابان های شهرمان بدون دریافت هیچگونه مجوزی فقط راه برویم.
می خواهیم دوباره انرژی بگیریم و یکدیگر را چشم در چشم امید دهیم آن زمان که از کنار یکدیگر عبور می کنیم.
شنبه، از ساعت ۴ بعداز ظهر می توانیم  بی هیچ علامتی فقط راه برویم.
شاید روزهای بعدی نیز آمدیم. هر روز به خیابان ها می کشانیمشان و فیلم ها و عکسهایی از تا دندان مسلح بودنشان و ترسشان از سبزها را به جهانیان نشان می دهیم و بلندتر از پیش می گوییم:
اعتراض تمام نشده است...

* این نگاشته تنها یک پیشنهاد است.